ARO - Қимастық жыры

Кою коныр куз
Сені маран совым кылды
Буганам босап
Сенсіз менін соным сынды
Оралма маган
Оралуга кешіктік біздер
Сен де жане де мен де
Жанымды тербе
Жалгыздыктын ащы гуені
Мінімді керме
Озіндікін ашшы эуелі
Менін ішімде
Куыс жатыр толтырылмайтын
Тоналган езге жанмен

Біз куган арман
Орындалмай каза болган кун
Ол мені жалыз
Бакытымнан айырган тун

Ол сені Ак Omayfa an барады
Абыройынды актарады
Бір екінбей от жанары
Жакындауга окталады
Сонда сенін маган деген
Ак сезімін жок болады ма
Сен одан етінесін екіресін
Серуеніне окінесін
Ала боздап тан атканда
Эйел болып жетілесін
Мендік журек не тілесін Озінді озін олтіресін бе
Олде оны кешіресін бе

Талай коныр куз
Мені есептен жанылдырды
Назік сезімсіз
Кошсыз кеніл, жаным мунлы
Акырында iagen
Таптым кеткен ауылынды
Жактым кайта умітімді узген
Уміт жай керу
Хал жагдай білу жайды уу
Шалта шай кую
Yfn коярдан каймыгу
Бір бала керсем
Менен бе екен деп ой куру
Дал солай болса егер
Кан жутып, кайтыру

Біз куган арман
Орындалмас каза болды кун
Шал мені жалыз
Бакытымнан айырган тун